duygusal biri olmak

bir erkek olarak en büyük zaafim diyebilirim kimisi dünyalarca laf yiyor o kadar kötü şeye maruz kalıyor tık yok ben en ufak şey de gözlerim doluyor kendimi arabeske bağlıyorum berbat bir şey vallahi..

dünyanın en duygusal insanı seçilebilirim. izlediğim reklamlara,yolda gördüğüm kaldırımda yatan insana/hayvana, filmlerde izlediğim veda sahnelerine,okuduğum kitap bittiğinde deli gibi ağlarım. hele bir şey beni üzdüğünde gün boyunca ağladığım olur ve en kötüsü sürekli baş ağrısı ve şiş gözlerle uğraşmak zorunda kalırım. ve duygusal bir insansanız biri sizi kırdığında ağladığınızda "ya sen sokaktaki köpeğe bile ağlamış kızsın benim ondan ne farkım var"diyor. mantıklarından öpüyorum onların

bazen bir güzellik,bazende büyük bir zaaf.

zamanla duygusuzlaşırsınız sizde

aşırı duygusalım, benim bu yanımı fark edip buradan vurmaya çalışmasınlar diye dik durmaya belli etmemeye çalışıyorum. ama ben bu duygusallığıma karşı savaşıp dik durmaya çalıştıkca bu duygusal yanımı yavaş yavaş kaybediyorum sanki..

lisede sevdiğim kız okuldan gidiyor diye sınıfın ortasında aglamistim. herkes öğrendi diye bir de kizmisti bana. vay aq

abi duygusal bir erkek olmak cok zor yazarlarimizdan bazilari da bahsetmis zaten. gercekten olaylar karsisindaki tepkilerimi kestiremiyorum. beni arkamdan vuran biri vardi cektim koseye hani allah ne verdiyse girecektim. sonra konustukca acidim, elimi falan opmeye kalkisti. keske affetmeseydim yine yapti yine yine ve yine. fazla duygusal olmamaya calisin arkadaslar.

sinirlenince bile gözlerin doluyo ya sinir oluyom

duygusalım ve bu duygusallığımı da seviyorum

belki dışarıdan hiçbir şeye üzülemeyecek kadar neşeli görünüyorumdur ama bir fotoğraf bir mesaj bile üzülüp hüngür hüngür ağlamama sebep oluyor.

ve eğer erkekseniz durum çok daha vahim

dünyanın en zor işidir. daima dokunsan ağlıcak modundasındır. böyle biri olmak ve böyle biriyle olmakta yine "allah sabır versin"lik ni durumdur

keskelerimden biridir duygusal biri olmak. ve hiç bi zaman öyle olamadim. ruhum öküz ben napiyim (bkz: kamyoncuolarakdogmak)

hissizleşmeye giden duygu durumunun ilk aşamasıdır. kişi duyguları o kadar yoğun yaşar ki, zamanla yorulur ve duygularını hissedemez hale gelir.

her an boğazında bir yumrunun ortaya çıkabilme ihtimali.. konuşmak isteyince sesindeki çatal..

o kadar alışmışlar ki her an her ortamda ağlayabilmeme, ışıktan gözüm parlasa erkek arkadaşım gözüm doldu ağlicam sanıp, beni ağlatacak ne yaptığını sorgulamaya başlıyor

herşeye gözü dolmaktır.

karsimda aglayan biri görsem aglarim, sinirlenince aglarim, mutlu olurum yine aglarim. kendimi ifade etme seklim aglamak .

sinirlenince ağlamak gibi boktan bişey

Gözyaşlarım sadece soğan doğrarken aklıma gelir.

Burada ota boka ağlayan bir yazar varmış ? Hanimiş,hanimiş... aaa benmişim :)

Her şeyi kafaya takan, günün muhasebesini her gece yatmadan önce saatlerce yapan, insanların dediklerini önemseyen, insanlara söyleyeceklerini uzun uzun tasarlayan kişidir. Eğer aşırı duygusalsanız uzun süreli olmuyor. ya intihar ediyorlar yada gaddarlaşıyorlar. geçmişteki üzüntülerinin bedelini başkalarından kesiyorlar. kimisi adaletli gaddar olur kimisi de önüne gelene. duygusallığı sadece ailenize ve sevdiğiniz insana gösterin, gerisi gerçekten gereksiz enerji kaybıdır.